دزدها را نزنیم دزدها محترمند ! شاید آن دزدعزیز رفته از داخل آن خانه بدزد چیزی ! قابلمه ،پول ،پلوپز ، دیزی !
دزد ها را نزنیم! شاید آن دزد که گفت بی کس و کارم و آواره ،تهیدستم من داشت پارتی ّ کلفت !
دزدهارا نزنیم شاید این دزد که در خانه ی ماست قصد خدمت دارد ! چند تا باغ و زمین ،خانه و شرکت دارد !
دزدها را نزنیم! عدّه ای از دزدان آفتابه دزدند ! عدّه ای بادهوا می دزدند ! عدّه ای بوسه زلبهای بلا می دزدند !
عدّه ای از دزدان موقع درد ،دوامی دزدند ! این روایت شده است : از دکان شخصی رفت دزدی که بدزد چیزی ناگهان از دیوار زرت افتاد سرو پاش شکست ! قاضی محترمی صاحب دکّان را کرد محکوم چرا دیوارت بوده بلند ؟! پس تو باید بدهی دیه بردزد وَباشی خرسند!
که نرفتی دربند ! گفت دزد که :«چرا درتقویم جای ِ « روز دزدان » ای عزیزان خالی است ؟! ای که گفتی:« باید دزدهارازد و کشت » شاید آن زددغل را چو زدی رفت و شاکی شد و ناگاه تورا کرد محکوم به حبس ابدی !! دزدها بسیارند!
باگروه دزدان عشق ها باید باخت ! ازکجا معلوم است شاید ای دوست من و تو دزدیم ؟! غم نمی باید خورد ! با گروه دزدان باید ساخت !!
درباره وبلاگ
